Ekonomsko nasilje je jedan od oblika nasilja koje je definirano zakonom diljem svijeta, a često se klasificira i kao psihički oblik nasilja. U današnje vrijeme, u društvu se tretira kao „normalna pojava“ koja je povezana sa društvenim rodnim ulogama i očekivanjima. Prisutnost ekonomskog nasilja u društvu ima negativnije posljedice na žrtve žene nego na muškarce te je većina istraživanja provedena na ženskoj populaciji. Ekonomsko nasilje podijeljeno je u tri oblika, a odnosi se na sabotažu pri zapošljavanju, ekonomsku kontrolu i ekonomsku eksploataciju. Žrtva ekonomskog nasilja, zbog ograničavanja donošenja individualnih odluka od strane nasilnika, nema mogućnosti iskoristi svoj puni potencijal. Uklanjanje nevidljivih barijera u društvu od iznimne je važnosti za pružanje jednakih mogućnosti ženama i muškarcima, ali predstavlja dugotrajan proces koji zahtijeva kontinuirano partnerstvo između vladinih i nevladinih tijela i organizacija, a edukacija je prvi korak k promjeni. Cilj rada bio je utvrditi faktore koji pridonose nastanku ekonomskog nasilja te na koji način Hrvatska i UK rješavanju problem ekonomskog nasilja. Analizirajući sekundarnu literaturu, dostupna istraživanja su provedena na manjim uzorcima uz nekorištenje standardiziranih kriterija i upitnika, što otežava usporedbu istraživanja. Nadalje, ekonomsko nasilje povezano je s ostalim oblicima nasilja, a za prepoznavanje oblika nasilja, najznačajnija varijabla je obrazovanje žrtve. U radu analiziran je primjer UK-a, kao zemlje koja prepoznaje rasprostranjenost i ozbiljnost problema te poduzima razne napore i mjere za njegovo adresiranje.